Εγώ το κατοικίδιο

Αγαπητέ γονέα,

ξέρω πως μπορεί να μη μιλάμε την ίδια γλώσσα αλλά ξέρω πως πολλές φορές όταν σε κοιτώ στα μάτια συνειδητοποιείς πόσο σε καταλαβαίνω. Μακάρι να υπήρχε μια εξελιγμένη συσκευή για να συνεννοούμαστε εμείς οι δύο. Μέχρι να την ανακαλύψεις θα στα γράφω εδώ και εσύ μπορείς να με ρωτάς ό,τι θέλεις για να έχουμε ακόμα πιο όμορφη σχέση εμείς οι δύο.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά λοιπόν. Με βρήκες, σε βρήκα δεν έχει σημασία. Η ζωή μας δε θα είναι ποτέ η ίδια. Δυστυχώς, δε μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα είμαι πλάι σου για όλη σου τη ζωή όμως θα είμαι πλάι σου για όλη τη δική μου ζωή! Φρόντισέ με όσο καλύτερα μπορείς. Μην αμελείς τις επισκέψεις μου στον κτηνίατρο, τα εμβόλια μου, τις αποπαρασιτώσεις και τις αμπούλες μου. Χάρισε μου ένα ισχυρό ανοσοποιητικό για να μπορώ να παίζω μαζί σου για περισσότερα χρόνια.

Κάθε φορά που θα φεύγεις από το σπίτι, θα μετράω τα λεπτά για να γυρίσεις

Πιθανώς στην αρχή να μη μπορώ να διαχειριστώ το άγχος μου κάθε φορά που ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις για δουλειά. Μόλις συνειδητοποιήσω ότι αυτή είναι η ρουτίνα μας και πως όταν φεύγεις ξαναγυρνάς θα ηρεμήσω και θα επιδεικνύω υποδειγματική συμπεριφορά. Η ρουτίνα είναι πολύ σημαντική για μένα μην το ξεχνάς. Οι ώρες του φαγητού, οι βόλτες ή το παιχνίδι με κάνουν να νιώθω σιγουριά. Βοήθησέ με να καταπολεμήσω το άγχος μου. Πρέπει να ξέρεις ότι εσένα σκέφτομαι από το πρωί ως το βράδυ. Και αν δε με πιστεύεις υπάρχουν, πλέον, μελέτες που αποδεικνύουν πως ακόμα και όταν κοιμάμαι, πάλι εσένα σκέφτομαι. Για αυτό πρόσεχε τον εαυτό σου, είμαι εδώ και σε περιμένω.

Σε όποια φάση της ζωής μου και αν γνωριστήκαμε μόλις σε γνωρίσω καλύτερα και εμπιστευτεί ο ένας τον άλλον δε θα σε αφήσω ποτέ από τα μάτια μου. Κάνε λίγο υπομονή στην αρχή γιατί δε ξέρεις τι μπορεί να μου είχε συμβεί στο παρελθόν. Μαζί όμως θα το ξεπεράσουμε και θα τα αφήσουμε όλα πίσω. Και τις δικές μου φοβίες αλλά και τις δικές σου.

Ζήσε μαζί μου το τώρα. Μίλα μου, αγκάλιασέ με, χάιδεψέ με και κλέψε λίγο χρόνο από τη δύσκολη καθημερινότητά σου για να παίξουμε. Εγώ θα ζω την απόλυτη ευτυχία και εσύ θα μπορέσεις να γεμίσεις τις μπαταρίες σου και να αδειάσεις για λίγο το μυαλό σου. Το έχεις ανάγκη, εμπιστεύσου με. Εξάλλου εγώ σου έχω τυφλή εμπιστοσύνη και μου βγαίνει σε καλό!

Αν κάνω κάτι που δε σου αρέσει και σε ενοχλεί δεν το κάνω επίτηδες

Φταίει που δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς ζητάς. Δείξε μου τι πρέπει να κάνω και τι όχι. Θέλω η κοινή μας ζωή να κυλάει ομαλά, μα πάνω από όλα θέλω να είσαι γονέας περήφανος και ευτυχισμένος.

Το ξέρω ότι είμαι ζήτουλας και σε εκνευρίζω ώρες-ώρες που μετράω τις μπουκιές σου και κλέβω φαγητό από όπου βρω αλλά μη με αφήσεις να πάρω βάρος. Όπως και στους ανθρώπους, έτσι και σε εμάς παραμονεύουν χιλιάδες ασθένειες. Παρά το ρητό τα πάχη μου, τα κάλλη μου, στη στροφή με περιμένουν ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και άλλα πολλά. Αν ψηλαφίσεις κάποιο εξόγκωμα πήγαινε με στον κτηνίατρο αμέσως. Μπορεί να είναι ένα απλό λιπωματάκι αλλά μπορεί να είναι και κάτι πολύ σοβαρό.

Ξέρω ότι θέλεις τα παιδιά μου γιατί θα βγουν χαριτωμένα σαν εμένα αλλά σκέψου το εξής. Όσο πιο νωρίς με στειρώσεις τόσο μικρότερες οι πιθανότητες για να εμφανίσω καρκίνο στους μαστούς. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με έρευνες, αν προνοήσεις να πραγματοποιηθεί η στείρωση στην κατάλληλη ηλικία οι πιθανότητες εκμηδενίζονται! Γεγονός που ισχύει και για αγόρια και για κορίτσια! Μην πιστέψεις ότι δε χρειάζεται να με στειρώσεις επειδή είμαι αρσενικός. Θα υιοθετήσω περίεργες συνήθειες, λόγω των ορμονών που θα με τρελάνουν και κινδυνεύω να εμφανίσω καρκίνο στους όρχεις, ένας άκρως μεταστατικός καρκίνος. Αν κάποιος σου πει ότι είναι καλύτερο να γεννήσω μια φορά και μετά να με στειρώσεις, αγνόησε τον και συμβουλέψου τον κτηνίατρό μας. Σίγουρα θα σου τα εξηγήσει καλύτερα και πιο επιστημονικά από εμένα.

Όταν θα αρχίσω να μεγαλώνω, δείξε επιείκεια

Θα αρχίσουν να πονάνε σιγά-σιγά οι αρθρώσεις μου και θα δυσκολεύομαι να τρέχω και να πηδάω όπως πρώτα. Προνόησε να ενισχύσεις τις αρθρώσεις μου και τα οστά μου όσο πιο νωρίς μπορείς. Όταν αρχίσω να πονάω στην αρχή θα στο κρύψω. Φταίει που δε θέλω να σε στεναχωρήσω. Όταν όμως, σου το δείξω θα σημαίνει ότι έχουν αλλοιωθεί οι αρθρώσεις μου και ο πόνος θα είναι πια αφόρητος. Μη με αφήσεις να πονάω. Φρόντισε να μπορώ να ανεβαίνω στον καναπέ ή στο κρεβάτι όπως παλιά βάζοντας κάτι σα σκαλοπατάκι για να μην αλλάξει τόσο δραματικά η ζωή μου.

Θα αρχίσω να ξεχνάω (μπορεί να ξεχάσω το όνομά μου αλλά ποτέ εσένα) και να χάνομαι μέσα στο σπίτι. Μπορεί να μη βλέπω πλέον καλά και να σκουντουφλάω σε τοίχους και έπιπλα. Λυπάμαι πολύ για αυτό και αισθάνομαι ντροπή αλλά ο χρόνος, δυστυχώς, είναι αμείλικτος με όλους. Σε θέλω προετοιμασμένο. Δεν το κάνω επίτηδες όμως επειδή η ζωή μου είναι μικρή στον κόσμο αυτό πρέπει να ξέρεις ότι όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο ανάγκη θα σε έχω. Μη με εγκαταλείψεις. Θα σε αγαπάω μέχρι την τελευταία μου πνοή. Όταν είναι να φύγω, άσε με να φύγω στην αγκαλιά σου και δε θα φοβηθώ τίποτα. Μη στεναχωριέσαι για μένα γιατί έζησα πλάι σου και αυτό για μένα ήταν η απόλυτη ευτυχία. Να με θυμάσαι και να χαμογελάς.