Το Ψυχικό βάρος των κτηνιάτρων

Γιατί πρέπει να αγαπάμε λίγο περισσότερο τον κτηνίατρό μας;

Έχει παρατηρηθεί τον τελευταίο καιρό πως πολλοί κτηνίατροι καταρρέουν ή αποφασίζουν να αλλάξουν επάγγελμα ή να περιορίσουν το πελατολόγιο τους, επειδή έχουν φτάσει στα όρια τους. Εξαιτίας της πίεσης που τους ασκείται, υπάρχει αύξηση αυτοκτονιών στο συγκεκριμένο κλάδο και μάλιστα αυτό ισχύει τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.

Στην επόμενη επίσκεψη μας στον κτηνίατρο, πριν ξεκινήσουμε να δυσανασχετούμε γιατί έχει καθυστερήσει να μας δεχτεί στο προκαθορισμένο ραντεβού, ας αναρωτηθούμε…

Πόσα ζωάκια έπρεπε να χειρουργήσει, πόσα έπρεπε να παρακάμψει για να ασχοληθεί με κάτι έκτακτο, πόσα δεν κατάφερε να διασώσει…; Η πίεση που ασκείται στους κτηνιάτρους δεν είναι μόνο η ηθική πίεση του καθήκοντος, αλλά και η ψυχολογική πίεση από τους ιδιοκτήτες των κατοικίδιων, τους εθελοντές – διασώστες, ακόμα και από τον ίδιο τους τον εαυτό.

Παλεύουν καθημερινά, εξετάζοντας εκατοντάδες ζωάκια μέσα στη μέρα τους. Εμείς αυτό που έχουμε  να κάνουμε  είναι να σταθούμε πλάι τους, σύμμαχοι στον αγώνα που δίνουν. Πως θα το κάνουμε αυτό; Είναι απλό:

• Σεβασμός. Για τις ώρες που δουλεύουν και για τα καθημερινά έκτακτα που πρέπει να αντιμετωπίσουν
• Δεν παρακάμπτουμε τις σειρές και αν μας παρακάμψει ο κτηνίατρος ας μην παραπονιόμαστε. Σίγουρα κάποιο σοβαρό λόγο θα έχει
• Ρωτάμε για να μάθουμε αλλά δεν επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ερωτήσεις ξανά και ξανά
• Ακολουθούμε τις οδηγίες που μας δίνει
• Δεν τηλεφωνούμε συνέχεια χωρίς λόγο

Στεκόμαστε δίπλα στους κτηνιάτρους. Μαζί τους στον αγώνα που δίνουν να χαρίσουν στα ζωάκια μια καλύτερη ζωή…